Het weeshuis

Engeland, 1948. De jonge oorlogsweduwe Clara is de nieuwe huismoeder van het weeshuis in Shilling Grange geworden. Tot haar eigen verbazing, want in de oproep in de krant werd gevraagd naar iemand met ervaring. Zodra ze arriveert verlaat de laatste non – de voormalige leidster – het huis en staat ze er alleen voor. De kinderen zijn stil, bang om geslagen of aangeraakt te worden en Clara lijkt alles verkeerd te doen. De oudste, een tiener, wijst haar maar al te graag op haar tekortkomingen en de jongste blijft maar om haar moeder vragen.

Clara wil wel helpen, maar hoe te beginnen?
Gelukkig hebben de kinderen steun aan Ivor, de buurman en oorlogsheld. Als voormalig bewoner van het weeshuis deelt hij met de kinderen de argwaan jegens Clara, want het lijkt erop dat ook zij snel zal vertrekken. Langzaam maar zeker begint Clara echter haar plek te veroveren. Maar vindt ze ook de kracht om te vechten voor de kinderen als niemand anders dat doet? En durft ze haar hart weer open te stellen om lief te hebben?

Een nieuw begin

Na de breuk met haar verloofde probeert Clara haar leven weer op te pakken. Als huismoeder heeft ze een band opgebouwd met alle kinderen van het weeshuis, die net zoals zij alles verloren tijdens de oorlog. Met de kleine Peg bijvoorbeeld, die niet wil praten, en met de behulpzame Joyce, die getekend is door polio. Clara houdt van ze, en van haar baan, die een stuk zwaarder geworden is nu ze er alleen voor staat. Buurman Ivor, voormalig D-Day held en Clara’s steun en toeverlaat in de zorg voor de kinderen, is namelijk verdwenen. En dan krijgt ze ook nog eens vreselijk nieuws: het weeshuis wordt verkocht, de kinderen worden naar andere tehuizen gestuurd en zelfs naar Australië verscheept! Clara moet snel een nieuw huis vinden, maar de tijd dringt. Kan ze de kinderen redden?